Voor de meeste families is het vieren van verjaardagen een plezierige, feestelijke aangelegenheid.
Zo ook voor de familie de Boer, tot nu toe!
Al jaren wordt de verjaardag van moeder Tineke gevierd op de dag zelf, kinderen en kleinkinderen komen die dag altijd trouw op bezoek. Nu zij 85 zou worden had zij besloten dit te vieren op de zondag voorafgaand aan de verjaardag. Dit wordt ca. twee weken voor de betreffende dag via de mail aangekondigd. Ai, dat kwam voor zoon en zijn gezin niet goed uit, want samen met een bevriend gezin hadden zij al maanden geleden juist dat weekend gepland voor een weekendje weg; huisje gehuurd, melker geregeld enz. Zoon meldt dit aan zijn ouders die daarop verontwaardigt reageren.
Verwijten dat zoon en zijn gezin altijd alleen aan zichzelf denken, moeder niet belangrijk vinden, 85 toch een bijzondere verjaardag is, nu is moeder er nog, zijn vrienden dan belangrijker dan ouders, het zal wel door de schoondochter komen, enz. enz. vliegen over en weer. Zoon besluit om er maar niet teveel op in te gaan en vermijdt voorlopig het contact. Broer en zus proberen de zaak te sussen, maar het lijkt of ouders daardoor alleen maar bozer worden. De verjaardag wordt gevierd met de kinderen en kleinkinderen die er wel zijn, de zoon en zijn gezin gaan een weekendje weg.
Is dit een zaak voor mediation? zult u zich afvragen. Nee, natuurlijk niet, de meeste families maken hier geen punt van en vieren de volgende verjaardagen weer gezellig met elkaar.
Dat kan juist door er geen punt van te maken, door niet op je strepen te gaan staan en de kwestie ook door de bril van de ander te bekijken. Maar dergelijke “kleine” kwesties kunnen wel brandstof zijn voor een groeiend conflict, vooral als ze niet worden vergeten en vergeven.
Stapeling van incidenten, het niet leeg maken van de emmer, “rechte ruggen en stijve knieën”, dat zijn zaken die uiteindelijk tot mediation leiden.
Truke Zeinstra
Agrimediator.