Vaak gaat een familiebedrijf gaat over van ouder op kind – mooi toch? Tot blijkt dat alleen de opvolger een stoel aan tafel heeft. De rest mag toekijken. Of erger: wordt pas geïnformeerd als de sleutels al overhandigd zijn.
Veel ondernemers regelen de opvolging netjes bij leven. Maar ‘netjes’ is niet altijd hetzelfde als ‘gelijkwaardig’. Want hoe houd je de opvolger én de niet-opvolgers in beeld, zonder dat het tot scheve gezichten leidt?
De opvolger krijgt kansen, verantwoordelijkheden – en soms een nieuwe trekker. De anderen krijgen een troostprijs? Of een knoop in hun maag? Of ze mogen slechts applaudisseren vanaf de zijlijn.
Lastig dus? Vaak wel. Onmogelijk? Zeker niet. Het begint met iets simpels: praten. Niet pas als de papieren al klaarliggen voor ondertekening, maar ruim op tijd. Praten over verwachtingen, betrokkenheid, en wie welke rol krijgt – met of zonder aandelen.
Een mediator inschakelen klinkt soms zwaar. We kunnen toch wel met elkaar praten? Toch kan dit juist lucht brengen. Geen geitenwollensokken gepraat, geen therapeutische sessies, maar gewoon iemand die de gesprekken vlot houdt en voorkomt dat oud zeer de dienst uitmaakt.
In tijden van regels en nog meer onzekerheid over die regels is er al genoeg gedoe. Laat de opvolging geen extra stressfactor worden. En, misschien wel het allerbelangrijkst: houdt de familieverhoudingen goed. Dus: wie neemt het stokje over – en wie krijgt een fatsoenlijke plek langs de lijn? Regel het goed. En op tijd!
Dick Veldink
mediator
