Hij belde mij. Een ondernemer die een prachtig bedrijf had opgebouwd met zo’n 250 melkkoeien. Hij was trots op wat hij had bereikt en vertelde er graag over.
Lastiger werd het toen het gesprek kwam op de samenwerking. De onderlinge communicatie liep niet lekker. Twee van zijn zoons zaten in het bedrijf en beiden studeerden nog. ‘Fiscaal aantrekkelijk’ had de accountant gezegd om ze al vroeg in de onderneming op te nemen. En zoals bij zoveel beslissingen had hij de accountant de ruimte gegeven dit te regelen zonder veel gesprek erover. Maar een jaar later begon het gedoe. De oudste zoon kreeg een relatie en regelmatig werd het laat; hij was dan de volgende dag niet uit bed te krijgen. Dit irriteerde hem mateloos. Gesprek erover lukte niet en liep steeds vaker uit op ruzie. En de jongste zoon, dat was iemand die hield van dingen uitzoeken en streven naar het optimale resultaat. Hij waardeerde dat, maar besluiten over kleine dingen duurden eindeloos en die tijd had hij niet; hij wilde door. Enkele keren was het vreselijk geëscaleerd. Het maakte hem boos, maar ook onzeker.
Ik begon met een aparte gesprekken, inclusief moeder en dat gaf een hoop inzicht. Daarna organiseerde ik een gezamenlijk gesprek en in dat gesprek werd voor een ieder duidelijk hoe verschillend ze waren. Mijn voorstel was om een DISC test te maken; een test die inzicht geeft in ieders persoonlijkheid en manier van werken en denken. De bespreking ervan gaf veel duidelijkheid en hielp hen om meer begrip te krijgen voor ieders manier van denken en communicatie. Vader bleek een persoon te zijn die snel besluiten neemt en taakgericht is. In de DISC-termen een uitgesproken ‘D-type’ met de kleur rood. Zo liepen we ieders uitslag door en gingen ze aan de slag om dit voor zichzelf en de ander uit te werken. Het hielp enorm voor de invulling en verbetering van de samenwerking.
Ik ben ze nog enige tijd blijven begeleiden en regelmatig gebeurde het dat wanneer vader weer eens te snel ging en onvoldoende ruimte bood voor het verhaal van de ander, één van zijn zonen of zijn vrouw zei: ‘Hij is weer zó rood!’ Vader accepteerde dat en het hielp hem zich daar bewust van te worden en te beseffen dat hij een stapje terug moest doen om ruimte te geven aan de ander.
Peter van Genderen, MfN register mediator, coach en DISC gecertificeerd
